بیش از هشت سال است که تغییر شرایط اقلیمی ، کاهش نزولات جوی و تغییر شکل بارش ها از برف به باران مردم استان چهارمحال و بختیاری شاهد پدیده خشکسالی و اثرات و پیامدهای ناگوار برجای مانده از آن می باشند . با توجه به اینکه استان چهارمحال و بختیاری نهمین سال متوالی خشکسالی را تجربه می کند و طبق آمار ارائه شده هواشناسی با کاهش 15 درصدی نزولات جوی نسبت به دوره مشابه بلندمدت روبرو است این استان در ردیف استان های خشک و رتبه هفتم کشور را به خود اختصاص داد .
از آنجایی که منشا تمام آب های سطحی (شامل آب رودخانه ها ، دریاچه های آب شیرین و مخازن پشت سدها) و آب های زیرزمینی (شامل چاهها، قنوات و چشمه ها ) بارندگی است و با افزایش گازهای گلخانه ای که ناشی از عملکرد سوء انسان معاصر است دمای کره زمین افزایش یافته و نزولات جوی را با کاهش مواجه کرده است ، محدودیت منابع آب زمینه را برای بروز خشکسالی های شدید در بخش هایی از کشور بیشترکرده است . خشکسالی پدیده ای غیرطبیعی نیست اما ابعاد و اثرات تخریبی آن با تغییر اقلیمی که بدون شک زاده دست بشر است شدت بیشتری پیدا کرده است . کشور ما یک دوره خشکسالی اقلیمی دارد که غالباً در دوره های 10 و 30 ساله اتفاق می افتد و برای جلوگیری از آن کاری از ما ساخته نیست اما می توان با پیامدهای خشکسالی مقابله کرد و زمانی برای مقابله موفق خواهیم بود که با پیش بینی و برنامه ریزی دوره های خشکسالی و ایجاد ظرفیت های لازم هم در بعد تامین آب و هم در بعد مصرف با روشی پایدار به عبور از دوره خشکسالی نائل آئیم . به بیان دیگر راه همزیستی و سازگاری با خشکسالی باید سرلوحۀ برنامه های جامع مدیریتی قرار گیرد .
اگر دست روی دست گذاشته و منتظر بقیه باشیم، شاید زودتر از بقیه تلف شویم. آگاهی‌بخشی اولین قدم است که همه بدانند مشکل آب دامن آنها را نیز خواهد گرفت. «همه» شامل مردم، نخبگان و مسئولان دولتی می‌شود و یادمان باشد که آب گنجینه مشترک همه انسان هاست که باید به نسل های بعدی سپرده شود ، بد نیست که جملۀ معروف " ما آب را از پدرانمان به ارث نبرده ایم بلکه آنرا برای فرزندانمان به امانت گرفته ایم " همواره در ذهن مرور کنیم تا اهمیت آب و حفظ و حراست از آن ملکه ذهنمان گردد و بیش از این شاهد آمارهای خشکسالی وحشتناک نباشیم .
